Nijverheid:
Erfgoed:
De hoeve is gelegen in de Appelstraat Nr 54.
Herenhoeve met nog deels omwalde tuin met bergschuurtje onder
afgeschuind zadeldak.
Woonhuis bestaande uit twee parallel tegen elkaar geplaatse vleugels onder zadeldaken (leien) gevat tussen trapgevels.
Twee bouwperiodes aangeduid in de muurankers van de trapgevels: 1564 en 1637. Behouden zandstenen sokkels.
Voorts volledig gewijzigde deur en vensters. Sporen in het metselwerk voornamelijk in de geveltoppen duiden sporadisch vroegere muuropeneningen aan, echter zonder mogelijkheid tot reconstructie.
De zeldzame tweelingtrapgevel, is in beide haast identieke zijgevels ongeschonden bewaard gebleven.
Zij vormen de karakteristieke aantrekkelijkheid van het Schaliënhof. De niet meer oorspronkelijke vensters maken het uitzicht wat stug, doch het kalkwitte der gevels vergoedt dit weer. Aan de achterkant zijn de oude vensters nog gedeeltelijk bewaard gebleven, echter gedeeltelijk door een aanbouw bedekt.
Soortgelijke gebouwen werden vroeger ingenomen, voor de ene helft door een klooster en voor de andere helft door een kapel of gasthuisje. Bedenken we dat dit herenhuis als een kasteel bewoond werd door de familie Snoeck.
Deze familie begiftigde de kerk van Melsele met tal van meubelen die er de familiewapens van dragen.
Het is een van de talrijke gebouwen waar vroeger de witte kalk het gebouw heel vriendelijk aanpaste aan het "Waaslands landschap" en hierdoor de stugheid en de minder aantrekkelijke uitzichten corrigeerde.
Bron : Demey A. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Sint-Niklaas, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 7N1 (B-L), Brussel - Gent.
Auteurs : Demey, Anthony
Datum : 1981
Woonhuis bestaande uit twee parallel tegen elkaar geplaatse vleugels onder zadeldaken (leien) gevat tussen trapgevels.
Twee bouwperiodes aangeduid in de muurankers van de trapgevels: 1564 en 1637. Behouden zandstenen sokkels.
Voorts volledig gewijzigde deur en vensters. Sporen in het metselwerk voornamelijk in de geveltoppen duiden sporadisch vroegere muuropeneningen aan, echter zonder mogelijkheid tot reconstructie.
De zeldzame tweelingtrapgevel, is in beide haast identieke zijgevels ongeschonden bewaard gebleven.
Zij vormen de karakteristieke aantrekkelijkheid van het Schaliënhof. De niet meer oorspronkelijke vensters maken het uitzicht wat stug, doch het kalkwitte der gevels vergoedt dit weer. Aan de achterkant zijn de oude vensters nog gedeeltelijk bewaard gebleven, echter gedeeltelijk door een aanbouw bedekt.
Soortgelijke gebouwen werden vroeger ingenomen, voor de ene helft door een klooster en voor de andere helft door een kapel of gasthuisje. Bedenken we dat dit herenhuis als een kasteel bewoond werd door de familie Snoeck.
Deze familie begiftigde de kerk van Melsele met tal van meubelen die er de familiewapens van dragen.
Het is een van de talrijke gebouwen waar vroeger de witte kalk het gebouw heel vriendelijk aanpaste aan het "Waaslands landschap" en hierdoor de stugheid en de minder aantrekkelijke uitzichten corrigeerde.
Bron : Demey A. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Oost-Vlaanderen, Arrondissement Sint-Niklaas, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 7N1 (B-L), Brussel - Gent.
Auteurs : Demey, Anthony
Datum : 1981