Polderblues.be

Leven, wonen en werken in het Waasland



       



Foto's van de collecties:

Hugo Maes
Paul Zwysen
Miel De Keulenaer


Sint-Michielsstraat loopt in Kallo, vroeger bekend als “De Blikken”. Deze straat strekt zich uit tot in Verrebroek en was oorspronkelijk deels verhard (beton) en deels geplaveid met kasseien in Kallo De Sint-Michielsstraat was een typische verbindingsweg in het polderland van Kallo en Verrebroek, bezaaid met boerderijen tot de opslorping in de late jaren 70 door haven- en industrieontwikkeling.
Van de landelijke bebouwing is weinig bewaard gebleven, maar de straat is nog herkenbaar in het landschap en leeft voort in historische documenten, erfgoedinventaris en lokale verhalen.

Sint-Michielsstraat overgang Verrebroek naar Kallo




Sint)Mixhielsstraat aan hoek s'Herenkeetstraat
Aan boerderij E. Franssens
Sint-Michielsstraat aan de kade



Beelden van de verdwenen Sint-Michielsstraat


1979 Laatste hofstee in Sint-Michielsstraat te Kallo moet ook onder het zand Maurice De Backer - Audenaert uit de Sint - Michielsstraat uit Kallo die op 1 augustus, zo staat te lezen in de brief van DOLSO (Dienst Ontwikkeling Linker Schelde Oever), zijn hoeve dient te verlaten, heeft nog steeds geen nieuw bedrijf. Alhoewel hij ruim twee en een half jaar geleden werd ontigend, heeft hij reeds naar een tiental bedrijven gaan kijken, maar hij moet gemiddeld het dubbele betalen van de onteigeningsvergoeding. die hem door Dolso reeds werden uitbetaald. Emilienne (37 jaar), zijn vrouw, voelt niets voor een boerenbedrijf in Wallonië, ik kan mij niet verstaanbaar maken in het Frans en ik ga gewoon kapot van heimwee, voegt ze er nog aan toe. Maurice (39 jaar), die ook nog een dochtertje, Marleen ,van 9 jaar heeft, ziet het ook niet goed meer zitten, nu de laatste hoop het bedrijf te Moerbeke uit hun handen is ontglipt. De compromis was reeds opgemaakt voor de hofstee, maar dan volgt de pacht weer niet. De eigenaars willen dat ik de gronden koop, en daar heb ik geen geld voor. Er blijft nu nog alleen Enghien (Edingen), een boerderij van 17 ha. over in het franssprekend gedeelte van ons land. Maar dat heeft mij tot op heden al veel slapeloze nachten bezorgd. Ondertussen gaan de werkzaamheden bij Dolso verder. Eens de Verbindingsweg klaar tussen de Beverse dijk en de dijk van Oud-Arenbergpolder, dan beginnen ze hier een dijk op te werpen en zit ik hier ingesloten. Ik zit hier nu met .14 melkkoeien en als ik niet klaar kom met de eigenaar van de hofstee in Enghien moeten ze ofwel mij nog een tijdje laten zitten of voorlopig een ander bedrijf geven. Dolso heeft reeds vroeger al een zogenaamde «transit» hoeve in Doel aangeboden, een van de reeds onteigende boerderijen in het gebied 2000 ha. boven Doel dat door • het besluit van Eyskens niet onmiddellijk voor industrie in aanmerking komt. Het is dus vechten tegen de tijd, want hoe men het ook bekijkt, voor de laatste boerenbedrijven in de Sint - Michielsstraat staat de doodsklok op vijf voor twalf. Dat wordt het requiem van het landbouwersdorp Kallo waar eens 136 boerderijen hebben gestaan.

Maurice De Backer Audenaert


Maurice De Backer - Audenaert uit de Sint - Michielsstraat uit Kallo die op 1 augustus, zo staat te lezen in de brief van DOLSO (Dienst Ontwikkeling Linker Schelde Oever), zijn hoeve dient te verlaten, heeft nog steeds geen nieuw bedrijf. Alhoewel hij ruim twee en een half jaar geleden werd onteigend, heeft hij reeds naar een tiental bedrijven gaan kijken, maar hij moet gemiddeld het dubbele betalen van de onteigeningsvergoeding, die hem door Dolso reeds werden uitbetaald. Emilienne (37 jaar), zijn vrouw, voelt niets voor een boerenbedrijf in Wallonië, ik kan mij niet verstaanbaar maken in het Frans en ik ga gewoon kapot van heimwee, voegt ze er nog aan toe. Maurice (39 jaar), die ook nog een dochtertje, Marleen ,van 9 jaar heeft, ziet het ook niet goed meer zitten, nu de laatste hoop het bedrijf te Moerbeke uit hun handen is ontglipt. De compromis was reeds opgemaakt voor de hofstee, maar dan volgt de pacht weer niet. De eigenaars willen dat ik de gronden koop, en daar heb ik geen geld voor. Er blijft nu nog alleen Enghien (Edingen), een boerderij van 17 ha. over in het franssprekend gedeelte van ons land. Maar dat heeft mij tot op heden al veel slapeloze nachten bezorgd. Ondertussen gaan de werkzaamheden bij Dolso verder. Eens de verbindingsweg klaar tussen de Beverse dijk en de dijk van Oud-Arenbergpolder, dan beginnen ze hier een dijk op te werpen en zit ik hier ingesloten. Ik zit hier nu met 14 melkkoeien en als ik niet klaar kom met de eigenaar van de hofstee in Enghien moeten ze ofwel mij nog een tijdje laten zitten of voorlopig een ander bedrijf geven. Dolso heeft reeds vroeger al een zoge naamde «transit» hoeve in Doel aangeboden, een van de reeds onteigende boerderijen in het gebied 2000 ha. boven Doel dat door het besluit van Eyskens niet onmiddellijk voor industrie in aanmerking komt. Het is dus vechten tegen de tijd, want hoe men het ook bekijkt, voor de latste boerenbedrijven in de Sint - Michielsstraat staat de doodsklok op vijf voor twaalf. Dat wordt het requiem van het landbouwersdorp Kallo waar eens 136 boerderijen hebben gestaan.

Carla De Vos Van Nuffel




Romain De Caluwé

De Kruipin






Emerie Wuytack




Emerie Verlaet


Familie Hermans Van Oevelen



Etienne Franssens Balliauw



Albert Van De Perre



Prosper Apers




Jozef Vleeschouwer


Alfons Van Loock


Cesar De Bock


Gebroeders Van Gijsel



Albert Van Gijsel


Hector Picavet





Leon De Munck


Cyriel Bogaert


Paul Stuer


Albert Van Wiele


Cyriel D'hoey

Wagenmaker


Petrus Roelandt




Eduard Van Broeck en Jeroom Present


Eduard Van Broeck


Jeroom Present