Nijverheid:
Erfgoed:
De Melkader verzorgde, tot de aanleg van de Waaslandhaven in 1971, de afwatering van het noordelijk deel van het Waasland. Vanaf 1971 is met de aanleg van de diverse dokken in de Waaslandhaven de afwatering sterk versnipperd geraakt. De Melkader had zijn eigen zeesluizen, namelijk
Sint-Pieterssluis (1752), Sint-Paulussluis (1754) en de Stenen sluis (1878). De Stenen sluis, die geen heiligennaam kreeg, werd in de volksmond Centensluis genoemd daar de bouwer, de Antwerpse ondernemer Hippoliet Terneus, er door failliet ging. De Melkader werd voornamelijk gevoed door de Noordelijke Watergang en deels door de Zuidelijke Watergang.
De Melkader is heden kreekrestant nabij het Oost-Vlaamse dorp Kallo en is een onderdeel geworden van de Groene Ring (groene long) rond Kallo.
In het belang van de waterlozing van de Wase polders werd de melkader door de provincie Oost-Vlaanderen aangekocht van de familie
Avigdor-Hamendt uit Parijs. (akte van 20.08.1943)
Melkader vanaf de sluizen |
Het eiland aan de sluizen. |
De Kil bij hoogwater. |
Huidige toestand wat overgebleven is van de melkader.
Einde melkader kant melkfabriek |
Einde van de melkader aan kant golfterrein |
Tostand in 1974
Melkader aan bocht |
Zavelgelaag |
Zicht op het dorp |