Polderblues.be

Leven, wonen en werken in het Waasland



 
 

 


De kapel, Onze-Lieve-Vrouw der Polders, is gelegen in het parkje te Doel. Plattegrond in de vorm van een Grieks kruis, op de kruising bekroond met een beeld van O.-L.-Vrouw Onbevlekt Ontvangen van de Antwerpse beeldhouwer Jozef Geefs.
Het parement werd rond de jaren 1970 vernieuwd met harde machinesteen.
In de puntgevels bleef het oorspronkelijk neogotisch maaswerk in witte natuursteen behouden.
Binnenin de kapel kan je momenteel twee teksten lezen nl. links:  “O Maria in de strijd / toon dat Gij / onze moeder zijt” en rechts “Bescherm Doel / Uit dank van / de Doelse bevolking”.


In 1682 brak bij een zware storm de Scheldedijk door aan het Grote Gat (nu Deurganckdok).
Daar er  in het dorp Doel geen mensenlevens te betreuren waren, in tegenstelling met de omliggende polders, werd uit dankbaarheid in Doel in het parkje een kapel opgericht.
In 1862 werd op dezelfde plaats, op initiatief van pastoor L. De Meulenaere en op kosten van de inwoners Isabella Camerman en Jan-Baptist Van Craenenbroeck, de nieuwe en huidige kapel gebouwd.  De ontwerper van de kapel was priester-architect Josephus Aloysius De Roubaix, directeur van het jongensweeshuis in Sint-Niklaas. De bidplaats werd ingewijd op 16 juli 1862 door bisschop L.J. Delebecque. Bron:  “Kapellen in Beveren” door Dirk Van Duyse ,1995.

Het grondgebied van de gemeente Doel werd zoals de omliggende gemeenten tussen eind 1944 en begin 1945 zwaar getroffen door V1 en V2 bommen. In deze periode zijn er in Doel verschillende doden en gewonden gevallen en werden huizen geheel of gedeeltelijk vernietigd.
In februari 1945 plofte er een V1 bom neer in het parkje juist voor de kapel. Deze bom viel tussen de tenten waar de Engelse soldaten verbleven maar de bom ontplofte echter niet. Op deze wijze werd het dorpje gespaard van een grote ramp. De bevolking dankte dit aan Onze- Lieve-Vrouw der Polders.


Op 1 februari 1953 was er een zware storm bij springtij in Doel en konden de dijken het watergeweld met moeite tegenhouden. Door vele bewoners en zelfs door onderpastoor Louis Van Overloop werden toen ’s nachts extra zandzakjes gevuld. Op het ogenblik dat er overwogen werd om Doel volledig te ontruimen braken de dijken in Kallo door en bleef Doel gespaard. Bij een overstroming zouden er in Doel vermoedelijk tientallen doden gevallen zijn. De meeste parochianen dankten de redding van Doel toen aan Onze-Lieve-Vrouw der Polders.
Alle jaarlijkse processies in Doel hielden halt aan de kapel van Onze-Lieve-Vrouw in het parkje.

De vroegere bewoners en parochianen van Doel hebben door al deze gebeurtenissen een bijzondere band met de kapel van Onze-Lieve-Vrouw der Polders. Tot 2006 werd er elke zaterdag om 15 uur door verschillende mensen een rozenkrans gebeden in de kapel.

Tot op heden wordt de kapel nog steeds onderhouden door Cécile De Nijs- De Wael.
Guido Van Goey