Polderblues.be

De eerste jaarmarkt in Doel werd kort na de tweede wereldoorlog georganiseerd.
Draaiende molens, het schietkraam, het lawaaierig lunapark, de geur van smoutbollen en frietjes… kermis.
De jaarmarkt vond plaats het eerste weekend van juli.
Op zaterdagavond vingen de festiviteiten aan.
Het einde was altijd voorzien op woensdag en stopte het folkloristisch gebeuren.
Jaarmarkt in Doel… vroeger kon je bij deze gelegenheid op de koppen lopen.
Iedereen leefde vroeger naar de kermis toe mensen waren meer gebonden aan hun gemeente want de meeste mensen hadden alleen de fiets als vervoermiddel en die bracht je niet ver.

Een jaarmarkt is geen “markt” in de echte betekenis van het woord. Veel wordt er niet verkocht.
Jaarmarkt is eigenlijk het synoniem voor veeprijskamp.
In Doel was het alleen voor paarden en hoornvee bestemd.

Voor de paarden zijn er drie hoofdcategorieën, nl labeurpaarden, warmbloedpaarden en pony’s.
Bij het hoornvee vind je het zwart-bont kweekvee, het wit-rood kweekvee en het vee bestemd voor vetmesting.
Al deze groepen worden nog eens onderverdeeld in verschillende subcategorieën.
In iedere klasse kunnen tal van geldprijzen gewonnen worden.

Alle deelnemende  dieren moeten natuurlijk gekeurd worden.
In Doel stonden altijd vier juryleden voor deze taak in.
Twee keurmeesters onderwerpen de paarden aan grondige inspectie.
De twee andere namen het hoornvee onder de Keuren…?
Wat keurt men eigenlijk?
Bij de paarden gaat heel wat aandacht uit naar het gestel. De rug, de romp, de benen, de knieën, de hals,enz, worden nauwgezet gecontroleerd.
Ook de stap en de draf van dit edel dier dit moeten in orde zijn.
Bij de hoornveecategorie is het zwart-bont kweekvee een ras dat enkel belangrijk is voor melkproductie. Daarom concentreert de controle zich inde eerste plaats op de uier.
Het wit-rood ras heeft eerder een dubbele functie. Deze dieren worden gehouden voor melk- en vleesproductie.
Naast de uier kijken de juryleden naar de vorm van de “kandidaten”.
Het is evident dat bij het vee bestemd voor vetmesting de hoeveelheid vlees de doorslag geeft.
Een perfect dier is op gans de wereld niet te vinden, dus ook op de jaarmarkt in Doel was dit ook niet het geval. De kunst van het keuren ligt hem in het verschil te kunnen maken tussen kleine en grotere incorrectheden. In 1993 telde men in Doel 243 “deelnemers”. Natuurlijk waren de ingeschreven dieren niet allemaal van de Doelse boeren.