Polderblues.be

Home	Oud Arenberg 57	Oud Arenberg 83	Engelbertushoeve
Kieldrecht	Oud Arenberg 59	Oud Arenberg 88	Augustushoeve
Geel Huis	Oud Arenberg 61	Oud Arenberg 90	Hulsterlo hoeve
Grote Geule	Oud Arenberg 67	Oud Arenberg 92	Arenbergmolen
De Putten	Oud Arenberg 71	Oud Arenberg 111	Nieuw Arenberg 13
De Kerk	Oud Arenberg 73	Oud Arenberg 121	Muggenhoek 2
Pastorij	Oud Arenberg 75	Oud arenberg 140	Muggenhoek 4
Klein Arenberg.	Westzeestraat 1		Muggenhoek 6
Kallodijk	Westzeestraat 2	Gemenestraat 4	Muggenhoek 10
Molenstraat 43	Westzeestraat 6	Gemenestraat 7	Muggenhoek 12
Antoniushoek

Dit mooi schilderij van de molen, geschilderd door N. Muyshondt, hangt in de woning van de familie Omer en Annie Colleman-De Groeve in de Oud Arenberg.

De molen uit de “Kleinen Arenberg”

Diep in Nederland zien we vandaag nog wel wat molens in het landschap opduiken, de Hollanders staan er ook voor bekend. Maar ook Vlaanderen telde, aan het begin van vorige eeuw, nog heel wat “molenaars” die een molen beroepshalve gebruikten. En als we in onze streek daarover spreken, denken we natuurlijk eerst aan Doel. In Sint-Pauwels kunnen we de pas gerenoveerde “Roomanmolen” nog steeds aanschouwen. En die naam vonden we ook terug op de Kouter in Klein Meerdonk, waar ook ooit een Roomanmolen stond. Het waren inderdaad telgen uit dezelfde familie die deze houten molen lieten bouwen. Op de Kouter was deze in verval geraakt en werd dus afgebroken (neergetrokken door paarden) in de jaren 1930. Spijtig detail: de toekenning van subsidie voor het herstel kwam net te laat. En op de Molenhoek stond reeds in de 16e eeuw een eikenhouten windmolen. Die kwam in 1902 in handen van de gebroeders Rosseel. Nadat de gebroeders zich in 1909 moderniseerden, werd de molen in 1910 afgebroken.
Dan was er ook een molen aan de Turfbanken in Meerdonk (waar nu ‘Den Ouden Hof’ is gevestigd) en in de wijk ’t Zwaantje te Verrebroek. Ook De Klinge en Clinge hadden een molen, net als de meeste gemeenten in de omgeving. In latere edities van ons blad komen  we hier zeker op terug.

Op de foto Alice De Groeve, echtgenote van Theofiel Geerts. We zien ook hun kinderen: v.l.n.r. Louis, Yvonne en Gustaaf Geerts. Deze foto werd genomen voor hun boerderij in Klein Arenberg tijdens de eerste wereldoorlog.

Minder bekend is dat er in de Kleinen Arenberg ook eeuwenlang een molen stond. Al aan het eind van de 15e eeuw was er sprake van deze molen, want van 1484 tot 1488 lieten de schepenen van Kieldrecht er herstel- en onderhoudswerken aan uitvoeren.
De Arenbergmolen, of ook wel genoemd naar de laatste eigenaar “Molen De Groeve”, was een houten korenwindmolen.
Ooit was die in het bezit, de naam zegt het zelf, van de heren van Arenberg.

Molenaarsfamilies Vereecken en De Groeve

Sinds 1834, en dat drie generaties lang, was de molenaarsfamilie Vereecken eigenaar en uitbater, met achtereenvolgens Joseph, Victor Cornelis en Pieter François Vereecken. In 1881 kwam deze in handen van Leopold Van Landeghem, een landbouwer uit Kallo.
De familie De Groeve duikt voor het eerst op in 1906 toen het echtpaar Karel Lodewijk De Groeve-Baete de zaak ging runnen. Na hun overlijden kwam deze in 1911 in erfenis naar Theophiel De Groeve (molenaar te Kieldrecht), Leonie De Groeve (dienstbode in Eksaarde) en Alice De Groeve (zonder beroep) uit Kieldrecht. In 1913 ging deze in deling naar Theophiel Jozef Geerts, echtgenoot van Alice De Groeve.
Erg rendabel moet deze molen aan het begin van vorige eeuw niet meer geweest zijn, want op 18 april 1914 emigreerde Theophiel De Groeve met de SS Vaderland vanuit Antwerpen naar New York, waar hij tien dagen later arriveerde. Hij kwam terecht in Jackson (Illinois) en leerde er zijn echtgenote Irma Van Boven kennen. Irma was geboren in Eksaarde en was dus ook in de Verenigde Staten terecht gekomen. Hun enigste kind, Maurice, werd er geboren in 1916. WO I heeft deze familie dus niet meegemaakt, want pas in 1925 kwamen ze terug naar Kieldrecht.
Ze gingen zich een korte periode vestigen in de Merodestraat, om daarna in Oud Arenberg (waar nu de woning nr 21 is gebouwd) een maalderij op te starten. Het graan werd nu gemalen met een dieselmotor en Maurice vertelde later aan zijn kinderen dat die eerste motor werkte op het gas van kolen ! De uitbaters waren dus Maurice en zijn vader Theophiel, die daarnaast ook een landbouwbedrijf runden. Het bijhorende café ’t Zonneken werd uitgebaat door hun echtgenoten Irma Van Boven en Elisabeth Lambrechts.
De molen kwam in 1919 nog in handen van molenaar Adolfus De Groeve-Brevet, maar geraakte in de jaren 1920 in verval. Uiteindelijk volgde de afbraak in 1926.

Kaarten Gepunt Vlaanderen met links de "Ferrariskaart en rechts aanduiding "Doeldok" waar de molen heeft gestaan.